K harfi ile başlayan erkek isimlerini siz anne ve baba adayları için paylaştım umarım faydalı olur.
K harfi ile başlayan kız isimleri için sitemizi ziyaret edebilirsiniz.
K harfi ile başlayan erkek isimlerini yazmadan önce L harfinin frekans değerini ve enerjisini yazalım.
K harfinin frekans değeri: 4,68 %
K harfinin sayı değeri: 2’dir.
K harfinin elementi: Su
K harfinin gezegeni: Plüton
Sembolik yönden incelendiğinde K harfinde, aşağıya ve yukarıya doğru uzanan ve alma-verme dengesini vurgulayan 2 kol görürüz.
Numeroloji de üstat rakamlardan sayılan 11 in, alfabedeki temsili olduğundan enerjisinin dikkate alınması gerekir.
2 sayısının işbirlikçi yönünü 11’in ruhsallığıyla birleştiren K harfi, tipolojisiyle bizlere “yukarıda ne varsa aşağıda da o vardır.” sözünü hatırlatır.
İsminde K harfi olan insanlar, büyük kitleleri etkileyebilecek potansiyele sahip insanlardır. 11 sayısından dolayı enerjileri yüksek ve sezgileri güçlüdür.
İçlerinde besledikleri yaratım gücünü dışarıya kolaylıkla aktarabilirler. Bu da onların kariyerlerinde yükselmesini sağlar.
Bencil bir yapıya sahip olmasalar da çevrelerinde çok fazla dostları bulunmaz. Çoğu zaman anlaşılmadıklarını düşünürler.
Gölge yönünde K harfi, insana ruhsal dalgalanmalar yaşatabilir. Kişi bir anda öfke patlamaları yaşayabilir.
Böyle durumlarda ruh halinin değişmesine sebep olan olumsuz durumun üzerine gidilmeli ve sorunun kaynağını çözmeye yönelik davranışlar sergilenmelidir.
K Harfi İle Başlayan Erkek İsimleri ve Anlamları
Kaan: İmparator. Hakan.
Kabil: Hz. Adem’in oğullarından biri. Kardeşi Habil’i öldüren kişi. Olabilme imkanı olan.
Kadem: Ayak, adım. Uğur.
Kademli: Kutlu, uğurlu.
Kademran: İlerleyen giden, ayaklayan yürüyen.
Kadim: Ayak basıp ulaşan, varan, çok eski zamanlara ait.
Kadir: Kudretli, güçlü. Tükenmez Kudret sahibi.
Kadircan: Can Kadir. Kadirbilir insan.
Kadri: Değerli, onurlu, itibarlı.
Kadrican: Onurlu, değerli insan.
Kadrihan: Kıymetli hükümdar.
Kafi: Yeterli.
Kağan: İmparator. Hakan.
Kahhar: Herşeye her istediğini yapacak surette galip ve hakim. Kahredici, yok edici, batıncı, üstünlüğü sınırsız olan.
K
Kahir: Kahredici, yok edici ezici kuvvet. Allah’ın sıfatlarından.
Kahirbillah: Üstünlüğünü Allah’tan alan. Allah’ın yardımı ile üstün ve galip olan. Abbasi halifelerinden birinin adı.
Kahraman: Yiğit, Bahadır, alp, batur.
Kaim: Mevcut var olan. Kıyamda ayakta duran, namaz kılan. Birinin yerini tutan.
Kainat: Var olanların hepsi, evren.
Kalender: Dünyadan elini eteğini çekmiş, derviş. Sade yaşayışlı.
Kalhan: Uzun ömürlü olması istenen hükümdar.
Kaman: Dağların doruğuna yakın yerler.
Kambay: Doktor, tabip, hekim.
Kami: İstek, meram.
Kamil: Tam, eksiksiz, kusursuz, olgun.
Kamuran: İsteğine ulaşan, mutlu.
Kamber: Sadık hizmetçi, ev halkından sayılan misafir.
Kanver: Arzusuna kavuşmuş, mutlu olmuş.
Kanaat: Hakkına razı olma, yetinme. İnanma.
Kanber: Evin emektarı, yaşlısı, büyüğü.
Kandaş: Aynı kanı taşıyan, aynı soydan olanlar.
K
Kandemir: Erkek kahraman. Demir gibi sağlam bir soydan gelen.
Kaner: Kanlı, soylu yiğit.
Kaplan: Aslan gibi yırtıcı hayvan.
Kani: İnanmış, kanaat edinmiş.
Kaptan: Gemileri idare eden, deniz araçları sürücüsü.
Karaalp: Esmer, kara yiğit ve cesur kimse.
Karaaslan: Siyah tüylü aslan.
Karabasan: Sıkıntı veren rüya.
Karabay: Esmen tenli zengin, esmer efendi.
Karabey: Esmer adam, esmer zengin adam.
Karabuğra: Esmer erkek deve.
Karabulut: Yağmur bulutu, koyu renkli bulut.
Karaca: Rengi karaya çalan esmer yağız. Geyikgillerden zarif, güzel görünüşlü av hayvanı.
Karacan: Siyah, esmer kişi. Bir dikenli ağaç türü.
Karagöz: Hayal oyununun baş kahramanı. İzmaritgillerden bir balık. Gözü siyah olan kişi.
K
Karahan: Esmer hükümdar. Karahanlı devletinin kurucusu.
Karakan: Bir cins dağ ağacı.
Karakoca: Esmer, yaşlı kimse.
Karakoç: At sürüsü, yılkı, soylu yürük at. Siyah koç.
Karakuş: Bir kartal cinsi.
Karaman: Esmer, yağız kimse. İri, yağlı kuyruklu, koyun cinsi.
Karamürsel: Osmanlı komutanı Karamürsel’den adını alan,
Marmara Denizi’nde kullanılan cekdiri cinsinden süratli nakliye gemisi.
Karanalp: Kahraman, karayağız yiğit.
Karani: Veysel Karani’nin memleketi Karn’dan bozma. Karnlı, Karn halkından.
Karaoğlan: Esmer delikanlı. Çingene. Ayı.
Karasu: Sert, yosun yapan su. Ağır akan su. Gözü kör eden,
gözde iç basıncın artmasıyla oluşan hastalık. Hayvanların ayak kemiklerini şişiren hastalık.
K
Karateğin: Esmer şehzade. Türkistan’da Surhab ırmağı üzerinde bir kent. Dandanakan’da Selçuklulara yenilen Büyük Gazne Komutanı.
Karatay: Siyah tay, kara dağ. Yüce Dağ.
Karayel: Kuzey batidan esen yağmur ve kar getiren soğuk yel.
Kargınalp: Hareketli, ele avuca sığmaz coşkun yiğit.
Kartal: Yırtıcı büyük kuş. Heybet ve cesaret sembolü.
Kartay: Yaşlı kimse, pir.
Kasem: Yemin, and.
Kasım: Kasım Hanlığı’nın kurucusu. Kasım ayında doğan.Ayıran, bölen, kısımlayan.
Kasırga: Şiddetli çevrintili fırtına, hortum.
Kaşbastı: Başörtüsü.
Kaşif: Keşif yapan, keşfeden..
Katip: Yazıcı, yazman.
Kavas: Elçilik ve konsolosluklarda vazifeli muhafaza memuru. Emir çavuşu. Mübaşir. Muhafız.
Kavruk: Kavrulmuş, hafif yanmış. Yaşlanmışsa da vücudu tam gelişmemiş.
Kavseyn: İki yay, iki kavis, iki kaş.
K
Kayaalp: Kaya gibi sert, güçlü yiğit.
Kayacan: Kaya gibi sert, cana yakın kişi.
Kayansel: Taşmış, coşmuş su.
Kayhan: Sert kayayı delecek, kıracak güçte hükümdar.
Kayuhan: Sağlam, güçlü, sert hükümdar. Kayıların han. Oğuzların Bozok kolundan Günhan oğlu Osmanlı’nın atası.
Kayra: İyilik, lütuf, ihsan
Kayraalp: İyiliksever, yiğit, kahraman.
Kayrahan: İyiliksever hükümdar.
Kayrak: Bileği taşı. Kaygan toprak, ekilemeyen toprak.
Kayral: Kayırılan, korunan kişi.
Kays: Felaket, sıkıntı, kıtlık, kibir. Umman denizinde küçük bir ada. Mecnun’un gerçek adı.
Kayyum: Gökler ve yeri tutan, durabilmeleri için lazım olanı yaratan, Allah’ın sıfatlarından.
Kazım: Kızgınlığını, öfkesini yenen..
Kelami: kelime, sözle ilgili olan.
Keleş: Yiğit, cesur, güzel, yakışıklı. avanak, salak.
Kelile: çakal.
Kelim: Kendisine söylenen, hitap edilen Musa Aleyhisselamın lakabı.
Kemal: Olgunluk, yetkinlik, erdemlilik.
Kemaleddin: Dinde olgunluğa ermiş, dini bilgisi çok kuvvetli olan. Erdemli, bilge kişi.
K
Kemankeş: İyi ok atan, bağrına dayayıp keman çalan.
Kenan: Hz. Yakub’un ülkesi olan Filistin toprağı. Hz. Nuh’un oğlunun adı.
Keram: Cömert, eli açık. Soylu, ulu.
Keramet: Kerem, lütuf, ikram, bağış. Evliyanın akıl ve mantıkla izah edilemeyen halleri.
Kerameddin: Dinin cömert, ulu yüce kişisi.
Kerami: Büyük, yüce, cömert.
Kerem: Asillik, soyluluk, cömertlik, merhametlilik.
Keremhan: Ulu, şerefli, asaletli, cömert, hükümdar.
Keremşah: Ulu, şerefli, asaletli cömert hükümdar.
Kerim: Keremi bol, cömert. Asaletli, şerefli. Bereketli.
Kesir: Bir adedin parçası. Bozma, kırma, parçalama. Çok çeşitli.
Keşif: Bulma, meydana çıkartma, bir seyin olacağını önceden bilme. Tahminde isabetli olma.
Keşfi: Keşfe ait, keşifle ilgili. Allah’ın ilham verdiği kişi.
Keşşaf: Keşfeden, sırları çözen.
Kevni: Var olma, varlıkla ilgili. Bütün varlıkları kaplayan.
Keyhan: Dünya, evren
Keyhüsrev: Adil, eşit. Siyavuş’un oğlu olan hükümdar,
Keykubat: Büyük, ulu padişah.
K
Keys: Kavrayış, anlayış, zeka.
Keyyis: Akıllı, zeka sahibi, kavrayışlı, ince, zarif.
Kezer: Kahraman:
Kezik: Cesaret, gözü peklik.
Kılavuz: Rehber, yol gösteren.
Kılıç: Kın içinde muhafaza edilen kesici silah.
Kılıççalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Kılıçarslan: Aslan gibi güçlü, kılıçlı.
Kılıçhan: Kılıç gibi keskin hükümdar.
Kıncal: İnat, aksi tabiat. Zarif, ince, narin.
Kınık: Oğuzların bir boyu. Kaynak, menba. Arzu, istek. Obur, çok yiyen.
Kınıkaslan: Kınıklardan güçlü, cesur, yırtıcı kimse.
Kıpçak: Oğuzların bir boyu. Çöl, ova.
Kıraç: Kırlaşmış siyah beyaz karımışı olmuş Verimsiz, kuru arazi
Kıralp: Dışarıda oturan, kırda oturan yiğit, kahraman.
Kıran: Yamaç, bayır, dağ eteği, dağ sirti. Kinici, parçalayı-
Kıray: Genç delikanlı, yol kesen, eşkıya,
Kırca: Rüzgarla karışık yağmur, ufak dolu.
K
Kırçıl: Kırlaşmış, kıra çalan.
Kırdar: Soğukkanlılık, ölçülü davranış.
Kırım: Karadeniz’in kuzeyinde yarımada, burada kurulmuş Tatar devleti.
Kırtekin: Kırda oturan prens.
Kıvamuddin: Dinin direği. Iran Kıvamiye devletinin kurucusu.
Kıyam: Ayağa kalkma. Ayakta durma, bir işe başlama.,
Kıyas: Kaideye uyma, benzerine göre hükmetme, karşılaştırma.
Kıymet: Şeref, onur, bedel, paha. Değer.
Kibar: İnce ruhlu, hareket ve davranışlarında zarif. Ulular, büyükler.
Kilter: Peçenek hakanlığının kurucusu olan Durak hanımın babasının adı.
Kiram: Soydan gelenler, ulular. Eli açıklar, cömertler. Şerefliler, asiller.
Kirami: Eli açıkça, ulular, soylularla ilgili büyüklere ait.
Kirman: Kale. Iran’da eyalet. Türkçede yün eğirmeye yarayan döngeç.
Kirmanşah: Kirman hükümdarı.
Kocaalp: Yaşlı ulu, yiğit kahraman.
Koçak: Eli açık, cömert, misafirperver, gönlü yüce,
Koçer: Sağlıklı, cesur erkek.
Koçhan: Sağlıklı, cesur hükümdar.
K
Koçi: Koça benzer. Koç gibi. Sağlam, yiğit, kabadayı. Meşhur Osmanlı tarihçisinin adı.
Koçubey: Gelin arabası sürücüsü. Osmanlı tarihçisi. Koçibey de denir.
Koçyiğit: Koç gibi güçlü yiğit. Babayiğit. Cömert yiğit.
Kongar: Onurlu, gurur. Esmer, kumral.
Kongur: Kumral, kestane rengi, sarı siyah karışımı.
Konuralp: Onurlu, kibirli, gururlu, cesur yiğit. Sınır muhafızı.
Koral: Sınır muhafızı, kahraman.
Koray: Ateş renkli ay. Ateşli, ay yüzlü delikanlı.
Korcan: Ateş can. Cana yakın, sıcak kanlı. Çağlayan.
Korel: Ateş gibi sıcak elli. Ateş ülkesi.
Korgan: Korugan, kale, top mevzisi, korunaklı
Korkut: Kutlu, heybetli, korkutucu. Uğurlu ateş.
Korkutalp: Heybetli, korkutan Korkusuz yiğit.
Kortan: Ateş rengi tan, kızıl renkli şafak.
Kortay: Ateş gibi tay. Ateş dağı.
Kotku: Alçak gönüllü. Mütevazi.
Koygun: Akdoğan, Hüzün alp, etkili Köklü soydan gelen kimse.
Köksal: Her tarafı zapted. Her zaman canlı ol. Toprağın altına dağılan bitki kökleri.
K
Köksan: Ünlü, tanınmış
Kökten: Yüzde kalmayan, köke kadar inen, köklü, temelli, radikal.
Kömeç: Çiçeklerin bir sap üzerinde dizili açması. Yere gömülen, gömülecek.
Köse: Sakalı, bıyığı çıkmayan veya seyrek çıkan.
Kubat: Kaba, iri battal, biçimsiz, hantal.
Kubilay: Çin’e egemen olan Türk-Moğol Hakanı.
Kuddus: Mübarek, temiz, pak, aziz, hata yapmaz. Gaflet ve noksanlıktan uzak. Allah’ın sıfatlarından.
Kuddusi: Kutsal, ilahi, ulu, temiz pak.
Kudret: Güç, kuvvet, iktidar, zenginlik.
Kudretullah: Allah’ın gücü, Kudreti, azameti.
Kutsi: Yüce, yüksek, ulu, ilahi, Allah’la ilgili, temiz.
Kullap: Kapı rezesi, dövme Demir den kapı menteşesi. İplik
üstüne sırma sarmaya yarayan çarklı alet.
K
Kunt: Sağlıklı, sağlam yapılı
Kuntay: Sağlam yapılı kimse
Kunter: Sağlam yapılı, güçlü erkek,
Kuntman: Sağlıklı kimse.
Kural: Silah, araç, yönetimde uyulan ilkeler.
Kuray: Aya benzer
Kurban: Allah yolunda kesilen ve eti fakirlere dağıtılan kesilmesi vacip olan hayvan.
Kurgan: Kale, Hisar, kubbe şeklinde mezar, istihkam. Korugan.
Kureyş: Hz. Peygamber’in (s.a.v.) Hz. İbrahim’e (a.s.) da yanan soyu.
Kurman: Yüksek vasıfları olan, nitelikli kimse.
Kurt: Sivri, keskin dişli, köpekten büyük, dağlarda yaşayan yırtıcı bir hayvan.
Kurtay: Kurt gibi kurnaz ve güçlü, ay kadar güzel.
Kurtulmuş: Kötülüklerden, belalardan sıyrılmış, belaları defetmiş.
Kurtuluş: Kötülüklerden ve belalardan sıyrılmak.
Kusay: Uzaklaşmak. Peygamberimizin dedelerinden.
Kut: Mübarek, mübarek olma, dokunulmaz.
Kutb: Çok geniş bilgi ve yetkisi olan Bir topluluğun veya kavmin lideri. Tarikatta Gavs’den sonra gelen kişi.
K
Kutbi: Kutba ait, kutupdan. Kutupla ilgili Liderlik ve yüceliğe ait.
Kutbuddin: Dinin kutbu. Dinin önde geleni, dinin ulusu.
Kutalmış: Mübarek olmuş, kutlu olmuş. Anadolu Selçukluların devletinin kurucusu Süleyman Şah’ın babasının adı.
Kutalp: Yiğit, uğurlu, mübarek.
Kutan: Perde ayaklı, balıkçıl kuşu. Büyük pulluk. Dua etme.
Kutay: Kutlu ay, mübarek ay.
Kutbay: Uğurlu, yiğit kimse, cömert, saygıdeğer.
Kutbek: Uğurlu, yiğit kimse, cömert, saygıdeğer.
Kutel: Kutlu el, memleket, eli uğurlu olan.
Kuter: Uğurlu, mutlu erkek.
Kutertan: Kutlu, uğurlu günün başlangıcı.
Kuthan: Kutlu, uğurlu hükümdar.
Kutkan: Kutlu, uğurlu soydan gelen.
Kutlan: Kutlu ol, uğurlu, mutlu yaşa.
Kutlay: Uğurlu, kutlu ay, kır donlu at.
Kutlu: Uğurlu, mübarek, mutlu.
Kutlualp: Uğurlu, kutlu yiğit.
Kutluay: Uğurlu, iyiliklerle dolu, mutlu ay.
K
Kutlubay: Mübarek, uğurlu, cömert kimse.
Kutlucan: Uğurlu ve mutlu cana yakın kişi.
Kutluğ: Mübarek, uğurlu, talihli.
Kutluğhan: Uğurlu, talihli hükümdar.
Kutluğtekin: Mübarck, uğurlu, talihli şehzade.
Kutsal: Mübarek, mukaddes.
Kutluk: Mübarek, kutsal, dokunulmaz.
Kutsalmış: Uğur dağıtmış.
Kutsan: Bahtın açık, talihli kimse ol.
Kutsel: Bahtı açık, talihli, kısmet sahibi.
Kutsoy: Mübarek, uğurlu soydan gelen.
Kutsu: mübarek su, kutsal su, zemzem.
Kutulmuş: Kurtulmuş, rahata ermiş, kutsal ömürlü.
Kutunalp: Mübarek, uğurlu kahraman.
Kutyan: Uğurlu kimse.
K
Kuvvet: Sağlamlık, güç, sıhhat, iş başarma imkanı.
Kuyaş: Güneşin çok etkili oluşu.
Kültiğin: Bilge Hanın ağabeyi, Göktürk prensi.
Kürboğa: İri, sıhhatli, güçlü, yenilmez. Boğa gibi güçlü, cesur, yürekli kişi. Musul Atabeyi olan Selçuklu komutanı.
Kürhan: Yürekli, yiğit, kahraman, cesur hükümdar.
Kürşat: Çin’de esarete isyan ederek adamları ile Çin Sarayı’nı basan ve kaçarken ölen Göktürk yiğidi.
Küşad: Resmi açılış, açılış töreni.
Kaynak: Çocuğumun ismi ne olsun? ( Ömer Gencer)