Emre Durmuş & Çocuğumu Dünya Turuna Göndermek

Oğlum, evet benim oğlum Emre Durmuş gurur duyduğum, yerine göre örnek aldığım, akıl danıştığım, azmine hayran kaldığım oğlum, hedefini her zaman yüksek tuttu.

Kolay değil tabi ki bir anne olarak evet diyebilmek  hiç yurt dışına çıkmamış, dışarıda nasıl bir Dünya’nın varlığından habersiz biri olarak Emre’yi çocuğumu Dünya turuna göndermek.

Ama bu hikayenin arkasında ince ince işlenmiş bir geçmiş var.

Emre Durmuş Youtube 

Yolgunlukleri.net

Oğlum, evet benim oğlum Emre Durmuş gurur duyduğum, yerine göre örnek aldığım, akıl danıştığım, azmine hayran kaldığım oğlum, hedefini her zaman yüksek tuttu.

Lise yıllarında ilk hedefi istediği bölümü kazanıp İstanbul’da okumaktı. Başardı ve istediği oldu.

Emre Durmuş

Kendi de bizde çok mutlu olduk. Üniversitenin ilk yılında yabancı bir şehirde yaşamak, hiç tanımadığı insanlarla bir arada olmak onu biraz etkiledi. Bunu konuşmalarından, hareketlerinden anlıyordum.

Okuduğu bölüm ağırdı Yabancı dil gerektiriyordu. Okula başladığında yabancı dil yok denecek kadar azdı ve ben korkuyordum zorlanıp okulu bırakır diye ama korktuğum başıma gelmedi.

Sıfır İngilizce ile  başladığı okula bir yıl gibi kısa bir süre içinde neredeyse ana dili gibi konuşması beni inanılmaz derecede şaşırttı.

Hayatta İlk Kural

Hayatta ilk kural istemek. Sen yeter ki çıtanı yüksek tut. Hayat sana istediğinden fazlasını vermiyor maalesef. Ben istemesini bilmedim, bilemedim bu yüzden bir hedefim yoktu.

Belki de vardı imkansızlıklardan dile getiremedik, içimize gömdük kim bilir. Şu an bu yazıyı yazarken geçmiş film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Nereden nereye…

Nereden Nereye….

İstanbul’da Okuluna devam ederken farklı şeyler yapmak istiyordu. Tek düze yaşamak onu sıkıyordu sürekli arayış içindeydi.

Kendi kendine yetmemeye başladı. İstediği bölümde okuyor ama bir türlü mutlu olamıyordu. Sürekli arayışlar içinde kıvranıyordu.

Demek ki, istediği hayat bu değilmiş diye düşündüm. Ya okulu bırakırsa diye sürekli korkuyordum diken üzerindeydim. Fotoğrafçılığa merakı vardı, resim çekmeyi çok seviyordu.

Artık bir uğraşı bulmuştu kendine Hem okuyor, hemde  fotoğraf çekimleri yapıyordu. İşini çok başarılı bir şekilde yapıyor ve bundan büyük zevk alıyordu, bunu hissedebiliyordum.

Sevinmiştim kafam rahattı artık kendide mutluydu. Bu durum epey devam etti. Yine de acaba sıkılır mı, yeni arayış içine girer mi diye kaygılıydım ve dediğim gibi de oldu.

Çünkü oğlumu Emre Durmuş’u çok iyi tanıyordum aşırı hareketli ve ufku geniş bir çocuktu, dört duvar arasında kalacak biri değildi. Yollar hadi gel Emre, hadi gel der gibi çağırıyordu. İşte her şey bir anda oldu ve İstanbul’a her şeye veda ederek..

 Bu Benim Hayatım…

Diyerek düştü yollara…

Hayatımın ipleri benim elimde olmalı, mutluluğum da mutsuzluğum da beni ilgilendirir diyerek ilk adımını attı. Evet önce bir şeyler istemeliydi insan, istemek insana güç yükler azmini artırır bu oğlumda fazlasıyla vardı.

Emre Durmuş Hatay’ın Payas ilçesinde geçti  çocukluğu yaşadığı yeri seviyordu ama yeni yerler görmek farklı insanlar tanımayı çok istiyordu. Bunu ufak ufak otostop çekerek Türkiye içinde yapmaya başlamıştı.

Ben tedirgin oluyordum ne kadar istemesem de engel olamıyordum macerayı seviyordu. Sonra insan önce kendini tanıması ve hayattan ne istediğini bilmesi lazım diye düşündüm.

Ne kadar oğlumu tanısam da kendini tanıdığı kadar tanıyamam ilk zamanlar geçici hevestir geçer diyordum ama yanılmışım şu an bu yazıyı yazarken oğlum Emre Durmuş Kamboçya’nın Koh Rong adasında, şimdiye kadar 27 ülkeye ayak bastı, yüzlerce şehir gezdi, binlerce insanla tanıştı, üç defa soyuldu ama yine de pes etmedi. Buraya gelene daha kadar neler yaşamadı ki…

Tüm Anne Ve Babalar

Buradan tüm anne ve babalara sesleniyorum. Yeter ki çocuğunuza güvenin , arkasında olduğunuzu hem manevi hem maddi her şekilde varlığınızı hissettirin.

Kimse zannetmesin oğlumun cebine parayı doldurup da dünya turuna gönderdik, parasız yapılabilecek çok şey olduğunu söylüyordu.

İnsanların evinde kalıyor, otostop çekiyor bir iki defa uçak biletini biz aldık onun dışında zor durumda kaldığı zaman destek çıkıyorduk. Ama keyfi lüks hayat yapsın diye para göndermedik, yaşamasını istiyorduk.

Başarının Diğer Adı da İnanmaktır

Yapabileceğine inanıyorsan da haklısın inanmıyorsan da haklısın sen bilinç altına kafana  ne mesajı verirsen onu yaşarsın her şey bizim elimizde sürekli olumsuz bir şey düşünürsen olumlu bir şey bekleme.

Sürekli bu adam olmaz diyen anne ve babaların çocuklarının sonunda neden adam olmadıklarını anlamışızdır değil mi?

İşte önce  inanmak, ben bunu yaptım oğluma Emre Durmuş’a inandım her zaman arkasında olduğumu hissettirdim kolay mı oldu hayır.

Her zaman her şeyin güzelliklerini düşündüm. Kötülüğe, çirkinliğe,, olumsuz düşüncelere yer vermedim. Hayat inat eden insana asla karşı koymaz.

Gerçekten bir insan nereye varmak istediğini bilir ve gerekli ısrarı ve inadı gösterirse mutlaka amacına ulaşır.

Dünyanın en zeki öğrencisi olsan, gittiğin okul dünyanın en iyi okulu olsa, en iyi anne ve babaya sahip olsan bile yeterince azmin, inancın ve enerjin yoksa, hayallerini gerçekleştirme ihtimalin var mı ?

bence yok. Peki eksik parça ne peki? Tabiki inat ve ısrar tabi ki bunun en güzel örneği oğlum.

Şu an Kamboçya’nın koh adasında bu cümleyi yazmak saniyemi aldı sadece oraya nasıl gitti, neler yaşadı, ne zorluklar çekti, her saniyesi her dakikası her günü maceralarla dolu bir serüven yaşadı hala da yaşamaya devam ediyor

Yollarda Büyüyen Ruh….

Bugün Emre Durmuş dünya turuna çıkalı 296 gün oldu. Merak edenler için yol günlükleri  blogunda paylaşımlarını, anılarını, deneyimlerini yazıyor.

Dünyada kaybetmenin tek adı vardır vazgeçmektir. İnsan yeni yaşantılara, değişikliklere açık olmak gerçekten çok zor şeydir.

Başarının değişikliklerde olduğuna inanıyorum ve hep böyle düşündüm. Ve hiçbir zaman karşı çıkmadım.

Emre Durmuş

Çevre ve şans kişilerin en büyük mazeretidir ve ben bunu yaparken çevreyi dikkate almadım, eğer alsaydım oğlumun bugün ki başarısını göremez ve belkide buna engel olurdum.

Biriktirilemeyen tek şey zamandır. Şimdi değil de ne zaman dedi ve oğlum düştü yollara sanki benim isteyip de yapamadıklarımı yapıyor gibiydi.

İnanın onun adına seviniyorum. Ne kadar yaşadığımızın bir önemi yok, dolu dolu yaşamaktır asıl olan..

Anne Ve Babalar Lütfen Duyarlı Olun..

Emre Durmuş

Fırsat verin, çocuklarınızı övün, yüreklendirin. Tek düze yaşamanın hayatımızı mahvettiğine inandığım için kararıma daha da saygı duyuyorum. Sizde onlara birer fırsat verin.

İlerde özgür olsaydım, onların söylediklerine bakmasaydım, ailem beni anlasaydı, farklı bir ailem olsaydı, başka bir yerde yaşasaydım ve buna benzer bir çok keşkeleri yaşatmamak için oğlumun arkasındayım.

Çevremde bazı insanlar soruyor sizde ki cesareti anlamıyorum ben de diyorum ki ; kaplumbağaya dikkat et ancak kafasını çıkarıp risk aldığında ilerleyebiliyor. Risk almazsan, cesaretli olmazsan bir yere varamazsın.

Keşkesiz Yaşamak

Önemli olan bu. Sakın acele etme, sindire sindire bul kendini, nelerden hoşlandığını, neyi aradığını buluncaya kadar ara bu hayat senin ve şu an da aradığın şeyi bulman dünyada ki matematik problemlerinin cevabını bulmaktan daha değerlidir dedim.

Oğlumda Emre Durmuş bana kendimi öğreniyorum, emin olmalıyım, sağlam basmalıyım, kendimi bulmalıyım coğrafyayı seviyorum  kimya okumamalıyım, psikolojiyi seviyorsam tıp okumamalıyım dedi ve evet doğru sen geleceğin en iyi gezginine elektrik elektronik mühendisliğini zorla okutursan diri diri toprağa gömersin.

Kısacası bir anne olarak yıllar sonra ”şimdiki aklım olsaydı” diye başlayan aptal cümleler kurmak yerine ” iyi ki ” diyebileceğim cümleler kurabilmeyi tercih ettim.